Lea Nieuwhof

Tegelijk vormt de lijn het naar buiten stekend licht vangende randje in een muur. De lijn verbindt twee bruingrijze vlakken aan de rand van het schilderij met elkaar. Zien we een vaasvorm met brede voet, smalle steel en een naar boven toe breed uitlopende kelk of zien we twee ellebogen, leunend op een glanzende grijze tafel en een deel van de rompen van twee in pak gestoken heren? Tussen hen in een stukje wit van een vel papier.Aan de ene kant steekt een pochet uit de borstzak en zien we nog net de witte manchet met een gouden knoopje. Aan de andere kant zien we het witte gat dat ontstaat tussen de gebogen elleboog en een stuk van de romp en 4 knopen op de manchet. Met een strakke schaduwlijn worden de revers aangegeven. De draden van het grof geweven doek zijn zichtbaar onder de strakke verflaag op de jasjes en maken hun stoffelijkheid voelbaar. Alleen bij de arm, vooral rond schouder en ellebogen spannen plooien rond een menselijke vorm. Het schilderij is bijna alleen uit gedempte tinten opgebouwd. Wat gebeurt er? Zien we momentopname uit een vergadering, wordt er een conflict uitgevochten of een wordt er een belangrijk contract opgesteld? Zo precies als lijnen en plooien omschreven zijn, zo open voor meerdere interpretaties is de afbeelding.
Een aantal kenmerken van de schilder Beutener zijn in dit schilderij aanwezig. Vormen en lijnen maken deel uit van de voorstelling en roepen tegelijk spanning op door hun plaats ten opzichte van elkaar en het vlak. Het realisme wordt abstract. Meer dan de dingen zelf is de lege ruimte er tussen van belang. Een situatie wordt betrapt terwijl de deelnemende objecten en personen naar alle kanten verdwijnen en zich van het doek verwijderen. Intens wordt gekeken naar die leegte. In een aantal schilderijen gaat alle aandacht naar de stoffelijkheid van die leegte. Sporen van gebruik en slijtage, een warme tekening in hout worden heel precies en realistisch en toch ook een beetje vaag weergegeven. In andere doeken krijgt de kleur en de manier waarop een vlak geschilderd wordt in die leegte een belangrijke rol. Het kleurvlak wordt geduldig opgebouwd uit verschillende met penseel en paletmes geschilderde lagen. Door de nuances en kleurvariaties die bestaan uit warme en koude tinten, lichtere en donkerder kleuren en  de matte verfhuid ontstaat een heel stille en rustige atmosfeer. Een enkele keer is de kleur zo sterk dat zomerwarmte of een sterke emotie voelbaar worden. Het licht is altijd aanwezig. Koel, noordelijk beschrijft het tot in de details hoe een deurhendel eruit ziet, hoe leer kreukt en glanst, hoe scherp een mes is . Zachter en warmer zuidelijk licht lost de objecten op in kleurvlekken  en verzacht de lijnen. De blonde krullende haartjes op een onderbeen maken de warme zomer voelbaar. Lichtplekken en slagschaduwen versterken een gevoel van ruimte en  tastbaarheid.