Lea Nieuwhof

Keramiek van Carolein Smit in De Kunsthal Rotterdam

De beelden van Carolein Smit zijn tastbaar, begerenswaardig, afstotelijk, griezelig, beschermend, in elkaar gedoken, fier, schuldbewust, koninklijk, huid en haar.
Door Lea Nieuwhof
Als kind liepen we vlak voor Sinterklaas op zondag een paar kilometer om om de etalages van speelgoedwinkels te bekijken. We controleerden of er nog begerenswaardige dingen waren die we aan ons verlanglijstje toe moesten voegen. Begerenswaardigheid is een aspect dat de beelden van Carolein Smit uitstralen. De tastbare en rijke texturen van haar en huid verleiden tot aanraken en aaien. Het gebruik van goud, glasachtige edelstenen en de diepe, rode glazuur streelt de ogen. Afstoten doen ze ook. De weergave van figuren zonder huid en de skeletten vinden mensen misschien griezelig. De vlakke, platte kleuren en de dikke, glanzende glazuurlagen zijn soms lelijk.

meer lezen.......... de rest vind je op http://leanieuwhof.info/weblog/53/huid-en-haar

Mannelijk en vrouwelijk, macht en onmacht, stoerheid en kwetsbaarheid, geruststellende schoonheid en verontrustende, ongemakkelijk makende inhoud, vorm en vormloosheid, vernietigen en opbouwen zijn een aantal van de dualiteiten op deze expositie, waarop het werk van Louise Bourgeois (1911- 2010) en Hans Bellmer (1902-1975) met elkaar een dialoog aangaan.

Een hermafrodiet heeft zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtskenmerken. De nimf Salmacis is zo verliefd op Hermafroditus, dat zij hem probeert te verleiden. Als hij zich verzet, vraagt ze de goden om haar met hem te verenigen. De goden stemmen toe en ze worden samen een lichaam.
Deze dubbelheid van geslacht vinden we terug in verschillende werken op de expositie van Louise Bourgeois en Hans Bellmer in het Gemeentemuseum Den Haag.

meer lezen.. de rest van het artikel vind je op:

http://www.leanieuwhof.info/weblog/50/Double-Sexus-in-Gemeentemuseum-Den-Haag

Het waait altijd in Rotterdam. Over de brug fietsend zie je de telkens wisselende kleuren van het water, het felle licht, meestal wolken en de verte. Met de Spido varend krijg je een goed beeld van de havens. Door de ontwikkeling van Maasvlakte 2 verplaatst de bedrijvigheid van de haven zich steeds meer de stad uit. De Stadshavens worden door het Havenbedrijf en de gemeente opnieuw ingericht met aandacht voor onderwijs, onderzoek, werkgelegenheid en cultuur. Op het RDM-terrein bij Heijplaat (Rotterdamsche Droogdokmaatschappij) maakten het havenbedrijf en Museum Boijmans van Beuningen een van de onderzeebootloodsen geschikt voor gebruik als expositieruimte. Als eerste exposeert Atelier van Lieshout daar. Je komt er met een bootje in vijftien minuten. De Onderzeebootloods bestaat uit drie delen. Een grote circa 10-15 meter hoge :doosvormige ruimte is in tweeën gedeeld door een wand.

meer lezen.. de rest van het artikel vind je op

http://www.leanieuwhof.info/weblog/51/infernopolis-kunst-in-de-haven-van-rotterdam